This issue of Sociological Review commemorates the 25th anniversary of the adoption by the UN General Assembly of The Convention on the Rights of the Child on November 20, 1989. It should be recalled that the beginnings of children’s studies and the sociology of childhood coincided in time with the introduction of this treaty, which established international standards for children’s protection and development. The Convention aims at safeguarding the youngest society members from different forms of abuse, exploitation and violence, as well as at promoting their rights to a decent standard of living and to broad social participation. The authors of the articles presented herein, representing the current sociological attitude towards children and youth, follow these assumptions. The articles thus mirror some important attributes of contemporary children’s studies – its cognitive multidimensionality, differentiated quantitative and qualitative methodologies, the shift from “research on children” to “research with children”, scholars’ interest in the results of comparative studies (especially the results of natural sciences), and the concern about the practical implementation of research outcomes. The main topics tackled in this collection of texts are children’s poverty and social inequalities rooted in the first phase of their life cycle, suffering and various risks experienced by children and teenagers, framed in both the national and international contexts, as well as children’s quality of life, youngsters’ well-being, youth participation, civic engagement and the new concept of investing in children. Children, considered as equal social actors and citizens – although still most vulnerable to abuse, discrimination and social exclusion – are presented in the framework of their complicated networks of relationships with peers, adults, collectivities and societies, the welfare state, social policy institutions and other organizations, with the notion to important factors decisive for their present life and their future.

Spis treści [Contents] Artykuły [Articles] Janusz Reykowski: Przemoc a realizacja celów grupowych: perspektywa makropsychologiczna [Violence as the recurring means of reaction in group conflicts: Societal perspective], doi 10.7366/1896180020174101, s. 112–129; Paulina Szostek: Zazdrość romantyczna: kluczowe koncepcje teoretyczne i narzędzia pomiaru [Romantic jealousy: Main theoretical conceptions and measurement instruments], doi 10.7366/1896180020174102, s. 130–141; Robert Balas, Joanna Sweklej: Rola procesów asocjacyjnych i formułowania sądów w nabywaniu i ekspresji postaw [The role of associative and propositional processes in attitude acquisition and expression], doi 10.7366/1896180020174103, s. 142–155; Andrzej Falkowski, Maria Sidoruk-Błach: Siła cech negatywnych w kształtowaniu się podobieństwa: implikacje dla budowania wizerunku marki miasta [The strength of negative features in shaping similarity: Implications for creating the brand image of a city], doi 10.7366/1896180020174104, s. 156–165; Aleksandra Pilarska, Anna Suchańska: Problem adaptacyjnej wartości empatii w kontekście jej związków z poziomem organizacji osobowości [The adaptive value of empathy in the context of its relation to the personality organization level], doi 10.7366/1896180020174105, s. 166–174; Nina Ogińska-Bulik, Magdalena Kobylarczyk: Rola zasobów osobistych i społecznych w kształtowaniu poczucia jakości życia u nastolatków – wychowanków domów dziecka [The role of personal and social resources in the development of a sense of the quality of life in adolescents-children’s homes], doi 10.7366/1896180020174106, s. 175–184. Metody [Methods] Alan Mandal, Marcin Moroń: Skala typów przywiązania do miejsca według typologii Davida M. Hummona (1992): ustrukturyzowana jakościowa metoda badania przywiązania do miejsca zamieszkania [Type of Place Attachment Scale based on Hummon’s (1992) typology: A structured qualitative method of place attachment measurement], doi 10.7366/1896180020174107, s. 185–204; Gabriela Czarnek, Piotr Dragon, Paulina Szwed, Bogdan Wojciszke: Kwestionariusz przekonań politycznych: własności psychometryczne [Political Beliefs Questionnaire: Psychometric properties], doi 10.7366/1896180020174108, s. 205–222; Anita Zbieg, Aleksandra Słowińska, Błażej Żak: Siła relacji interpersonalnej: wstępna weryfikacja koncepcji i metody pomiarowej [Strength of interpersonal relations: Introductory verification of the concept and measurement method], doi 10.7366/1896180020174109, s. 223–239.

Christian (Claes Bang) ma wszystko pod kontrolą. Jest atrakcyjnym mężczyzną o wielkim uroku osobistym. Niedawno się rozwiódł i lubi wdawać się w niezobowiązujące romanse, a młoda amerykańska dziennikarka (Elisabeth Moss) może okazać się jego nowym trofeum. Na co dzień Christian jest dyrektorem prestiżowego muzeum sztuki nowoczesnej, co daje mu władzę i idealną pozycję społeczną. Do tego przykładnie opiekuje się córkami, jeździ kosztującą fortunę Teslą i wspomaga potrzebujących - zwłaszcza, jeśli nie wymaga to od niego zbyt dużego wysiłku. Jednak podczas przygotowań do premiery instalacji "The Square", z którą wiąże ogromne nadzieje, utrzymanie starannie pielęgnowanego wizerunku okaże się być dla niego nie lada wyzwaniem. [gutekfilm.pl]

Kolejny numer naszego czasopisma wydajemy z mieszanymi uczuciami. Bardzo cieszy nas, że „Śląski Przegląd Statystyczny”, mający na początku charakter lokalny, przekształcił się w czasopismo ogólnokrajowe, cieszące się uznaniem międzynarodowym. Jego profil naukowy pomagają nam kształtować eksperci zagraniczni, znani w świecie statystycy i ekonometrycy, którzy zgodzili się wziąć udział w Radzie Programowej. Autorami prac zgłaszanych do naszego czasopisma są znane osobistości nauki polskiej i światowej. „Śląski Przegląd Statystyczny” stał się trzecim, obok „Przeglądu Statystycznego” i „Wiadomości Statystycznych”, głównym polskim czasopismem poświęconym problematyce statystycznej, kształtując przy tym swój własny odmienny profil. Systematycznie realizujemy misję popularyzacji statystyki jako zarówno samodzielnej dyscypliny naukowej, jak i podstawy metodologicznej badań społecznych w zakresie rozwoju społecznego, jakości życia i ochrony środowiska. W czasie, kiedy uzyskaliśmy tak ważne wsparcie międzynarodowe środowiska naukowego, spotkały nas kłopoty administracyjno-urzędnicze ze strony różnych komisji macierzystej uczelni. Nasze czasopismo jest oficjalnym organem Polskiego Towarzystwa Statystycznego Oddział we Wrocławiu, Oficyną Wydawniczą jest zaś Wydawnictwo naszej uczelni. Według ustaleń Komisji Senackiej redaktorem naczelnym wszystkich czasopism wydawanych przez oficynę uczelnianą może być tylko aktualny pracownik uczelni i jest on powoływany przez Komisję zgodnie z kadencją rektorską. Uczyniliśmy zadość takim wymaganiom. Czasopismo nasze nie zostało jednak uznane za czasopismo uczelniane, nie może też być finansowane ze środków uczelni... Stanęliśmy więc przed groźbą jego likwidacji. Z wielką wdzięcznością odnotowujemy niezwykle miłą współpracę z Wydawnictwem. Dzięki życzliwości jego pracowników niniejszy numer wydajemy przed zakończeniem obchodów rocznicowych związanych z Międzynarodowym Rokiem Statystyki. Traktujemy go jako nasz wspólny wkład do tych obchodów. Wdzięczni jesteśmy wszystkim Autorom, którzy wsparli nas swymi pracami, a także Recenzentom za ich mało widoczny, ale istotny wkład w przygotowanie tego świątecznego wydania. Powodem świętowania jest 300 letnia rocznica opublikowania dzieła Ars conjectandi .

Współczesne zainteresowania problematyką starości wiążą się z faktem postępującego dość dynamicznie starzenia się społeczeństwa i zwiększającego się udziału osób starszych w ogólnej strukturze społecznej. Brak jest jednak jednoznacznego stanowiska w zakresie kryteriów określających początki starości. Wydłużająca się średnia długość życia człowieka, która jest spowodowana jego indywidualnym tempem starzenia, a także różnymi objawami starości zarówno w wymiarze biologicznym, jak i psychospołecznym nie sprzyja jednoznacznemu określeniu początku starości. Wchodzenie człowieka w okres starości nie oznacza stabilizacji rozwojowej, daje zrozumienie poczucia sensu własnego życia, poczucie spełnienia, satysfakcji i zadowolenia, ale stawia także kolejne zadanie związane z tym okresem życia, w tym również problemy związane z ograniczeniami i trudnościami. Do sytuacji dość trudnych tego okresu zalicza się obniżenie sprawności fizycznej i psychicznej, utratę osób bliskich, utratę dotychczasowego statusu zawodowego, społecznego i ekonomicznego, zmniejszenie poczucia znaczenia i przydatności w grupie, zwłaszcza zmianę perspektywy czasowej, w tym zbliżająca się perspektywę śmierci, a także zależność od innych ludzi czy też instytucji świadczących usługi dla osób starszych. Proces psychospołecznego funkcjonowania osób w podeszłym wieku, jak również adaptacji do starości jest w znaczącym stopniu zróżnicowany. Wydaje się, że zasadniczym czynnikiem wpływającym na jakość procesów starzenia i przystosowania się do starości jest pozytywna lub też negatywna ocena bilansu własnego życia. Efektywna adaptacja do starości polega między innymi na radzeniu sobie z problemami codziennymi, zdolności sprawowania kontroli nad procesem starzenia się, jak również dbałości o jakość życia w warunkach doświadczania utraty wielu wartości. Pozytywna postawa, optymistyczne patrzenie na ten okres życia, dotyczące zarówno własnej starości, jak i innych ludzi w znacznym stopniu może przyczynić się do czerpania satysfakcji z życia. Ważnym elementem tego okresu są też więzi międzypokoleniowe. Wydaję się, że dzisiejsze czasy charakteryzujące się szybkim rozwojem techniki oraz dużym tempem naszego życia, nie zawsze sprzyjają docenianiu doświadczeń zdobywanych z wiekiem. W aktualnej rzeczywistości, gdzie głównie stawia się na młodość można mieć wrażenie, że ludzie w starszym wieku są zbędni, a czasami dość kłopotliwi i w wielu przypadkach odsuwa się ich od życia zawodowego i społecznego. A przecież oni mogą być wartościowymi przekaźnikami kultury, tradycji, wiedzy, obyczajów i mądrości życiowej. Należy więc często stawiać sobie pytanie – co należy robić, aby tym osobom chciało się dalej żyć i mieć satysfakcję z tego życia? Problematyka starzenia powinna zmuszać nas do prowadzenia wszechstronnych badań nad tym nieodłącznym dla każdego człowieka etapem życia. Monografia poświęcona jest opisowi życia ludzi starszych i analizie form wsparcia i pomocy osobom w wieku senioralnym. Autorami poszczególnych rozdziałów są przedstawiciele ośrodków naukowych Polski, Białorusi, Rosji i Turcji. Celem jaki przyświecał autorom poszczególnych tekstów i opracowań była nie tylko próba przybliżenia problematyki starzenia się społeczeństwa, ale także pobudzenia czytelnika do refleksji nad własnym życiem i sposobem przygotowania się do tego etapu, który przypisany jest każdemu – obecnie albo w przyszłości, i stanowi jeden z okresów, w którym realizowane zadania i czerpanie satysfakcji zależą w znacznym stopniu od dojrzałości i mądrości życiowej.

Monografia prezentuje wyniki badań dotyczących wybranych problemów zarządzania niematerialnymi zasobami organizacji, w szczególności zarządzania informacją, wiedzą i kapitałem intelektualnym, z perspektywy małych i średnich przedsiębiorstw oraz jednostek samorządu terytorialnego. Ważną rolę w tym opracowaniu odgrywają wielowymiarowe dociekania autorów dotyczące jakości życia różnych podmiotów (mieszkańców, gospodarstw domowych i przedsiębiorstw) i jej aspektów, takich jak praca, dochody i ich rozdysponowanie czy poziom zaspokojenia potrzeb oraz ryzyko działalności gospodarczej. Rozdziały, opracowane przez przedstawicieli najbardziej liczących się w Polsce ośrodków naukowych, mają charakter teoriopoznawczy oraz empiryczny. Książka kierowana jest zarówno do przedstawicieli środowisk naukowych, studentów, jak i praktyków zarządzania zainteresowanych rozwojową problematyką zarządzania niematerialnymi zasobami przedsiębiorstwa.

W miarę narastania współczesnych globalnych problemów społecznych, ekologicznych i ekonomicznych koncepcja społecznej odpowiedzialności wszystkich podmiotów społeczno-gospodarczych staje się coraz bardziej powszechna. Dotyczy ona nie tylko przedsiębiorstw, ale również podmiotów pozostałych sektorów gospodarki oraz poszczególnych obywateli. Kierowanie się w działalności zasadami społecznej odpowiedzialności (CSR) powinno stanowić imperatyw zarówno dla organizacji, jak i dla jednostek, z nadrzędnym celem, jakim jest poprawa jakości życia obecnych i przyszłych pokoleń. W ostatnich latach można zauważyć wyraźne związki pomiędzy ideą społecznej odpowiedzialności a ideą zrównoważonego rozwoju. Zrównoważony rozwój jest koncepcją o charakterze nowego paradygmatu, integrującą trzy główne obszary funkcjonowania społeczeństw, tj. ekologiczny, ekonomiczny i społeczny, a społeczna odpowiedzialność zintegrowana z innymi rodzajami odpowiedzialności staje się jednym z podstawowych narzędzi implementacji nowego paradygmatu rozwoju na poziomie organizacji. Przekazywana Czytelnikowi publikacja zawiera przegląd aktualnych badań dotyczących społecznej odpowiedzialności w kontekście zrównoważonego rozwoju. W publikacji wyróżniono trzy względnie jednorodne moduły tematyczne, poświęcone głównym kategoriom odpowiedzialności społecznej i zrównoważonego rozwoju. Koncentrują się one kolejno na: • roli i znaczeniu społecznej odpowiedzialności w realizacji zrównoważonego rozwoju i podnoszeniu poziomu jakości życia, głównie w aspekcie regionalnym przy uwzględnieniu następujących kontekstów: demografii, regionalnego kapitału społecznego i produktu turystycznego czy specyfiki obszarów wiejskich; • zagadnieniach społecznej odpowiedzialności w przedsiębiorstwie; zawarte w tej części artykuły mają charakter zarówno przeglądowy, jak i empiryczny; ich lektura pozwoli Czytelnikowi prześledzić ewolucję koncepcji CSR, zapoznać się z jej wymiarem implementacyjnym oraz zidentyfikować związki pomiędzy CSR a ideą zrównoważonego rozwoju; • odpowiedzialności społecznej w szeroko rozumianych organizacjach non-profit; w tej części pracy poruszono m.in. zagadnienia odpowiedzialności jednostek administracji publicznej, podmiotów systemu zdrowotnego oraz uczelni i organizacji pozarządowych. Projekty artykułów zamieszczonych w tej publikacji były przedmiotem dyskusji naukowych podczas V Ogólnopolskiej Konferencji pn. Zrównoważony rozwój organizacji, która odbyła się w dniach 16-18 czerwca 2014 r. w Karpaczu. Redaktorzy tej publikacji wyrażają wdzięczność uczestnikom konferencji za możliwość twórczej wymiany poglądów, recenzentom za inspirujące i krytyczne uwagi oraz autorom za przygotowanie artykułów.

Od lat w środowiskach naukowych i wśród praktyków toczą się dyskusje nad koncepcją zrównoważonego rozwoju. Liczne kontrowersje występujące w tych dyskusjach związane są przede wszystkim z: • po pierwsze: występującym nadal w teorii i w praktyce zbyt wąskim traktowaniem tej koncepcji niemal wyłącznie w kategoriach ochrony środowiska oraz z coraz śmielszymi próbami ujmowania zrównoważonego rozwoju jako pełnowartościowego paradygmatu rozwoju, który oparty jest na równoważeniu jego aspektów ekonomicznych, społecznych i środowiskowych przy wyraźnym artykułowaniu fundamentów aksjologicznych; • po drugie: relatywnie słabym rozpoznaniem koncepcji zrównoważonego rozwoju na poziomie mikroekonomicznym, na poziomie organizacji. Zrównoważony rozwój organizacji coraz częściej wiązany jest z problematyką jej odpowiedzialności przejawiającej się w różnych obszarach działalności: ekonomiczno-finansowym, prawnym, środowiskowym i społecznym, dla których wspólną płaszczyzną powinna być etyka i moralność. Obecnie odpowiedzialne zarządzanie jest fundamentalną kategorią wspomagającą podstawowe funkcje i cele organizacji. Jest także przejawem dojrzałości organizacji w sensie aksjologicznym. Odpowiedzialność organizacji nie może przejawiać się tylko w wizerunku organizacji, często PR-owskim i sztucznym, ale powinna wyrażać się w trwałym i konsekwentnym działaniu zarówno zarządzających, jak i poszczególnych pracowników na rzecz budowania prawidłowych relacji ze wszystkimi kluczowymi interesariuszami. Podejście to nabiera szczególnego znaczenia w kontekście: • pojawienia się konsumentów coraz częściej zwracających uwagę w swoich decyzjach zakupowych na kwestie etyczne w zakresie środowiska przyrodniczego, praw człowieka, czy praw pracowniczych, • konieczności budowania pozytywnych, etycznych i autentycznych relacji z interesariuszami organizacji, • wzrostu świadomości konsumentów co do ich praw, a także sposobów korzystania przez nich z nabytych uprawnień, • powstawania nowych regulacji prawnych w zakresie ochrony praw pracowników i konsumentów, • coraz sprawniejszego przepływu informacji o nieetycznych zachowaniach organizacji wobec pracowników, klientów i pozostałych interesariuszy. Proces budowania odpowiedzialnego zarządzania wymaga od zarządzających organizacją przyjęcia określonej, aktywnej postawy, przyczyniającej się do dobra społecznego, przyrodniczego, ekonomicznego i instytucjonalnego. Jest to więc obywatelska postawa prowadząca do autentycznego harmonizowania celów organizacji z aksjologicznymi i etycznymi aspektami. Autorzy tej publikacji podjęli trud zaprezentowania wybranych aspektów związanych z odpowiedzialnym zarządzaniem organizacji w kontekście szerszej idei rozwoju zrównoważonego. Opracowanie składa się z trzech względnie jednorodnych modułów tematycznych, w których zamieszczono artykuły powiązane z główną problematyką tej książki. Dotyczą one kolejno: • różnych aspektów zrównoważonego rozwoju organizacji, w tym zintegrowanej odpowiedzialności, tworzenia doskonałości organizacyjnej, zrównoważonego marketingu czy roli kategorii ryzyka w równoważeniu rozwoju, • roli odpowiedzialności w procesach budowania relacji z interesariuszami, w tym problemów doboru partnerów, badania satysfakcji klientów czy orientacji na zaufanie i lojalność klienta, • doskonalenia zarządzania jakością jako przejawu odpowiedzialności organizacji, w tym dojrzałości procesowej, samooceny czy relacji między zarządzaniem jakością a teorią interesariuszy. Różnorodność prezentowanych treści i koncepcji pozwala redaktorom tej publikacji mieć nadzieję, że czytelnicy znajdą w niej myśli inspirujące do wdrażania w życie zasad odpowiedzialnego zarządzania, a przez to do implementacji koncepcji zrównoważonego rozwoju na poziomie organizacji. Projekty artykułów zamieszczone w tej publikacji były przedmiotem dyskusji naukowych podczas V Ogólnopolskiej Konferencji pn. Zrównoważony rozwój organizacji, która odbyła się w dniach 16-18 czerwca 2014 r. w Karpaczu. Redaktorzy tego zeszytu wyrażają wdzięczność uczestnikom konferencji za możliwość twórczej wymiany pogląd (...)