W niniejszym opracowaniu podjęty został problem rozwoju mediów i komunikowania masowego w Europie. Tytuł opracowania – „Europa multimedialna” – odnosi się do wielości mediów, które dzisiejszym Europejczykom dostarczają informacji i rozrywki, pomagają zrozumieć otaczającą ich, złożoną rzeczywistość itd. Multimedialność to jednak przede wszystkim zastany etap rozwoju mediów. Procesy komunikowania masowego przebiegają bowiem według następującego schematu: stadium elitarne – stadium popularyzacji – stadium specjalizacji – stadium multimedialne. Dziś mamy właśnie do czynienia ze stadium multimedialnym, przynajmniej gdy chodzi o kontynent europejski i inne rozwinięte regiony świata. Istota i objawy multimedialności, widoczne na tak zwanym Starym Kontynencie, przedstawione są właśnie w niniejszym opracowaniu. Książka składa się z dwóch rozdziałów: w pierwszym mowa jest o rozwoju prasy drukowanej, a więc najbardziej tradycyjnego spośród tradycyjnych mediów, zaś w drugim – o mediach elektronicznych, Internecie, koncernach multimedialnych i europejskiej sferze publicznej. Dochodzi tu zatem do zderzenia tradycji z nowoczesnością, historii ze współczesnością, prasy drukowanej z nowymi mediami elektronicznymi. Obszernym dodatkiem do rozdziału pierwszego jest Case study 1 – analiza treści trzech regionalnych dzienników hiszpańskich (katalońskiego „Avui”, baskijskiego „El Correo” oraz galicyjskiego „La Voz de Galicia”), ukazująca ich rolę w kształtowaniu nowoczesnych regionalizmów w odniesieniu do współczesności hiszpańskiej i europejskiej. Dodatkiem zaś do drugiego rozdziału jest Case study 2 – analiza rynków telewizyjnych państw Unii Europejskiej w epoce cyfryzacji i multimedialności. Skoro dochodzi w tym opracowaniu do zderzenia tradycji z nowoczesnością, to także forma powinna być konsensusem między tradycją a nowoczesnością. Stąd właśnie dwie wersje książki: tradycyjna – drukowana, dostępna głównie w bibliotekach naukowych, przede wszystkim uniwersyteckich, oraz nowoczesna – elektroniczna (e-book), dostępna w Internecie. To, co łączy te dwie wersje, to darmowy dostęp – oto kolejny z objawów (czy też wymogów) nowoczesności na koniec pierwszej dekady XXI wieku! Radosław Sajna